Βαρνενάφιλ διϋδροχλωρική θεραπεία στυτική δυσλειτουργία 224785-91-5

Φαρμακολογική δράση
Αυτό το φάρμακο είναι ένας αναστολέας φωσφοδιεστεράσης τύπου 5 (PDE5). Η από του στόματος χορήγηση αυτού του φαρμάκου μπορεί να βελτιώσει αποτελεσματικά την ποιότητα και τη διάρκεια της στύσης και να βελτιώσει το ποσοστό επιτυχίας της σεξουαλικής ζωής σε αρσενικούς ασθενείς με στυτική δυσλειτουργία. Η έναρξη και η διατήρηση της στύσης του πέους σχετίζεται με τη χαλάρωση των κυττάρων των ομαλών μυών του σπηλαίου και η κυκλική μονοφωσφορική γουανοσίνη (CGMP) είναι ένας μεσολαβητής της χαλάρωσης των κυττάρων των λείων μυών του σπηλαίου. Αυτό το φάρμακο εμποδίζει την αποσύνθεση του CGMP αναστέλλοντας τον τύπο 5 της φωσφοδιεστεράσης, προκαλώντας έτσι τη συσσώρευση του CGMP, τη χαλάρωση του λείου μυός του Corpus Cavernosum και την ανέγερση του πέους. Σε σύγκριση με τα ισοζύματα φωσφοδιεστεράσης 1, 2, 3, 4 και 6, αυτό το φάρμακο έχει υψηλή εκλεκτικότητα για φωσφοδιεστεράση τύπου 5. Ορισμένα δεδομένα δείχνουν ότι η επιλεκτικότητα και η ανασταλτική του επίδραση στην φωσφοδιεστεράση τύπου 5 είναι καλύτερες από άλλους αναστολείς τύπου 5 φωσφοδιεστεράσης. Οι αναστολείς της φωσφοδιεστεράσης τύπου είναι λίγοι.

Φαρμακευτικές ιδιότητες και εφαρμογές

1. Όταν χρησιμοποιούνται μαζί με τους αναστολείς του CYP 3A4 (όπως η ριτοναβίρη, η ινδινναβίρη, η σαρουιναβίρη, η κετοκοναζόλη, η ιτρακοναζόλη, η ερυθρομυκίνη κλπ.) Flushing του προσώπου, Priapism). Αυτό το φάρμακο πρέπει να αποφεύγεται σε συνδυασμό με ριτοναβίρη και indinavir. Όταν χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με ερυθρομυκίνη, κετοκοναζόλη και ιτρακοναζόλη, η μέγιστη δόση αυτού του φαρμάκου δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 5 mg και η δόση της κετοκοναζόλης και της ιτρακοναζόλης δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 200 mg.
2. Οι ασθενείς που λαμβάνουν νιτρικά άλατα ή τη λήψη θεραπείας δότη νιτρικού οξειδίου πρέπει να αποφεύγουν τη χρήση αυτού του φαρμάκου σε συνδυασμό. Ο μηχανισμός δράσης του είναι να αυξήσει περαιτέρω τοΗ συγκέντρωση του CGMP, με αποτέλεσμα την ενισχυμένη αντιυπερτασική επίδραση και τον αυξημένο καρδιακό ρυθμό. Όταν χρησιμοποιείται μαζί με αναστολείς α-υποδοχέα, μπορεί να ενισχύσει το αντιυπερτασικό αποτέλεσμα και να οδηγήσει σε υπόταση. Ως εκ τούτου, απαγορεύεται η χρήση αυτού του φαρμάκου για όσους χρησιμοποιούν αναστολείς α-υποδοχέα. Μια δίαιτα μεσαίου λίπους (30% των θερμίδων λίπους) δεν είχε σημαντική επίδραση στη φαρμακοκινητική μιας ενιαίας δόσης από του στόματος των 20 mg αυτού του φαρμάκου και η δίαιτα υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά (πάνω από το 55% των θερμίδων λίπους) θα μπορούσε να παρατείνει τον χρόνο αιχμής αυτού του φαρμάκου και να μειώσει τη συγκέντρωση αίματος αυτού του φαρμάκου η κορυφή είναι περίπου 18%.

Φαρμακοκινητική
Απαγορεύεται γρήγορα μετά από χορήγηση από το στόμα, η απόλυτη βιοδιαθεσιμότητα του δισκίου από του στόματος είναι 15%και ο μέσος χρόνος προς την κορυφή είναι 1Η (0,5-2H). Το από του στόματος διάλυμα 10 mg ή 20mg, ο μέσος χρόνος αιχμής είναι 0,9h και 0,7h, η μέση συγκέντρωση κορυφής πλάσματος είναι 9 μg/L και 21μg/L, αντίστοιχα και η διάρκεια του φαρμάκου μπορεί να φτάσει το 1H. Ο ρυθμός δέσμευσης πρωτεΐνης αυτού του φαρμάκου είναι περίπου 95%. 1,5h μετά από μία μόνο από του στόματος δόση 20 mg, το περιεχόμενο φαρμάκου στο σπέρμα είναι 0,00018% της δόσης. Το φάρμακο μεταβολίζεται κυρίως στο ήπαρ με κυτοχρώμιο Ρ450 (CYP) 3Α4 και μια μικρή ποσότητα μεταβολίζεται από τα ισοένζυμα CYP 3A5 και CYP 2C9. Ο κύριος μεταβολίτης είναι Μ1 που σχηματίζεται από την αποιθυλίωση της δομής της πιπεραζίνης αυτού του φαρμάκου. Το M1 έχει επίσης την επίδραση της αναστολής της φωσφοδιεστεράσης 5 (περίπου το 7% της συνολικής αποτελεσματικότητας) και η συγκέντρωση του αίματος είναι περίπου το 26% της γονικής συγκέντρωσης αίματος. , και μπορεί να μεταβολιστεί περαιτέρω. Τα ποσοστά απέκκρισης των φαρμάκων με τη μορφή μεταβολιτών στα κόπρανα και τα ούρα είναι περίπου 91% έως 95% και 2% έως 6% αντίστοιχα. Το συνολικό ποσοστό εκκαθάρισης είναι 56 L ανά ώρα και οι ημιζωές της γονικής ένωσης και του Μ1 είναι περίπου 4 έως 5 ώρες.