Θειική χονδροϊτίνη για τη θεραπεία της στεφανιαίας νόσου, της αρθρίτιδας και της επούλωσης των τραυμάτων του κερατοειδούς 98%

Περιγραφή

Το χονδροϊνσουλφικό (CS) είναι ένα όξινο βλεννοπολυσακχαρίτη που εκχυλίζεται και καθαρίζεται από ιστό χόνδρου των ζώων. Η θειική χονδροϊτίνη έχει διαφορετικές δομές όπως τα α, C, D, E, H και Κ. Η θειική χιονοϊτίνη στη φύση βρίσκεται κυρίως σε ζωικούς χόνδρους, οστά στο λαιμό, ρινικό οστό (41% σε χοίρους) Το περιεχόμενο του χόνδρου ψαριών είναι πολύ πλούσιο, όπως το 50% έως 60% σε οστά καρχαρία, και πολύ λίγα σε συνδετικό ιστό.

Για τη στεφανιαία αθηροσκληρωτική νόσο, τα αυξημένα λιπίδια αίματος και η χοληστερόλη, η αρτηριοσκλήρωση, η στηθάγχη, η μυοκαρδιακή ισχαιμία, το έμφραγμα του μυοκαρδίου κλπ. Σε ασθενείς με στεφανιαία νόσο.

Φαρμακολογική δράση

Η ραπαμυκίνη (RAPA) έχει παρόμοιες παρενέργειες στο FK506. Σε μεγάλο αριθμό κλινικών δοκιμών, οι παρενέργειες της βρέθηκαν να είναι εξαρτώμενες από τη δόση και αναστρέψιμες και η RAPA σε θεραπευτικές δόσεις δεν έχει βρεθεί ότι έχει σημαντική νεφροτοξικότητα και χωρίς υπερπλασία των ούλων. Οι κύριες τοξικές και παρενέργειες περιλαμβάνουν: πονοκέφαλο, ναυτία, ζάλη, ρινορραγίες και πόνο στις αρθρώσεις. Οι εργαστηριακές ανωμαλίες περιλαμβάνουν: θρομβοκυτταροπενία, λευχοπενία, χαμηλή αιμοσφαιρίνη, υπερτρεψυκεριδαιμία, υπερχοληστερολαιμία, υπεργλυκαιμία, η ανοησία του ήπατος, η ανοησία του SGOT, η κατώτερη αλεσμένη, Τα επίπεδα φωσφορικού πλάσματος θεωρείται ότι είναι παρατεταμένη απέκκριση φωσφορικού άλατος από το μεταμοσχευμένο νεφρό από ανοσοκατασταλτική θεραπεία με βάση το RAPA. Όπως και άλλα ανοσοκατασταλτικά, η RAPA έχει αυξημένη πιθανότητα μόλυνσης, με αναφερθείσα τάση να αυξάνει την πνευμονία ειδικότερα, αλλά η εμφάνιση άλλων ευκαιριακών λοιμώξεων δεν διαφέρει σημαντικά από την CSA.

Τοξικολογικές επιδράσεις

Η θειική χονδροϊτίνη υπάρχει ευρέως στον ιστό του ανθρώπινου και του ζωικού χόνδρου. Το φαρμακευτικό παρασκεύασμα περιέχει κυρίως δύο ισομερή θειικής χονδροϊτίνης Α και θειικής χονδροϊτίνης C και η περιεκτικότητα σε θειική χονδροϊτίνης στον χόνδρο των ζώων διαφορετικών φυλών και ηλικιών είναι διαφορετική. Οι φαρμακολογικές επιδράσεις του είναι τα εξής: η θειική χονδροϊτίνη μπορεί να απομακρύνει τα λιπίδια και τις λιποπρωτεΐνες στο αίμα, να απομακρύνει τη χοληστερόλη από τα αιμοφόρα αγγεία γύρω από την καρδιά, να αποτρέψει και να θεραπεύσει την αθηροσκλήρωση και να αυξήσει τον ρυθμό μετατροπής των λιπιδίων και των λιπαρών οξέων στα κύτταρα. Η θειική χονδροϊτίνη μπορεί να αποτρέψει και να θεραπεύσει αποτελεσματικά και να θεραπεύει τη στεφανιαία νόσο. Έχει αντι-αθηροσκλήρυνση και αντι-αθηρογενή αποτελέσματα σχηματισμού πλάκας στα πειραματικά μοντέλα αρτηριοσκλήρυνσης. Αυξάνει τους στεφανιαίες κλάδους ή την παράπλευρη κυκλοφορία της αθηροσκλήρωσης και μπορεί να επιταχύνει την πειραματική στεφανιαία αρτηριοσκλήρυνση ή εμβολή. Θεραπεία, αναγέννηση και επισκευή της νέκρωσης του μυοκαρδίου ή εκφυλισμού. Μπορεί να αυξήσει τη βιοσύνθεση του κυτταρικού αγγελιοφόρου ριβονουκλεϊκού οξέος (mRNA) και του δεοξυριβονουκλεϊκού οξέος (DNA) και έχει ως αποτέλεσμα την προώθηση του μεταβολισμού των κυττάρων. Χαμηλή αντιπηκτική δραστηριότητα. Η θειική χονδροϊτίνη έχει μέτριο αντιπηκτικό αποτέλεσμα και κάθε 1 mg θειικής χονδροϊτίνης Α είναι ισοδύναμο με την αντιπηκτική δραστικότητα 0,45U ηπαρίνης. Αυτή η αντιπηκτική δραστικότητα δεν εξαρτάται από την αντιθρομβίνη III για να διαδραματίσει το ρόλο της, μπορεί να ασκήσει αντιπηκτική δραστικότητα μέσω του συστήματος ινωδογόνου. Η θειική χονδροϊτίνη έχει επίσης αντιφλεγμονώδη, επιταχυνόμενη επούλωση πληγών και αντι-όγκο αποτελέσματα.